სამყარო და ადამიანი. ნაწილი 4.

Posted on September 7, 2015

თანამედროვე კლასიკური მეცნიერება სარწმუნოთ არ მიიჩნევს ფაქტებს, რომლებიც მის მიერ მეცნიერული სინამდვილის მიღებულ კრიტერიუმებს არ ესადაგება. თუმცა მეცნიერთა ერთ ნაწილს მიაჩნია, რომ უარყოფილი არ უნდა იქნეს ეზოთერული გზით მიღებული ცოდნაც.

   ჯერ კიდევ მეთექვსმეტე საუკუნეში ფრანგი ფილოსოფი, ჰუმანისტი მიშელ მონტენი წერდა: „… ჭეშმარიტება თავისთავად იმდენად უკიდეგანოა, რომ ჩვენ არ უნდა უგულვებელვყოთ არც ერთი საშუალება, რომელიც მასთან მიგვიყვანს.“

   მთელი ისტორიული ეტაპების მანძილზე ხდებოდა ადამიანის ცნობიერების შეჭრა ტრანსფიზიკურ სიღრმეებში, ანუ ე.წ. „მიღმიერი რეალობა“ შემოიჭრებოდა ხოლმე ადამიანის ცნობიერებაში და ადამიანი იღებდა რელიგიურ გამოცდილებას.მტკიცება მსგავსი შემეცნების გზის არსებობის შესახებ უნდობლობას იწვევს ამდაგვარი პირადი გამოცდილების არ მქონე ადამიანებში.  იგი არდამაჯერებლად აღიქმება. ამიტომ, კაცობრიობის მნიშვნელოვან ნაწილს, ბუნების სიღრმისეული მოვლენების (რომელიც ჩვეულებრივი თვალით უხილავია) არ სჯერა. მათთვის დაუჯერებელია აგრეთვე ადამიანისა და სამყაროს ევოლუციის ფარული კანონების არსებობა.

   სამყაროს შესახებ ცოდნის გაფართოება და მასში მოქმედი კანონების ცოდნა აუცილებელია კაცობრიობის კულტურის შემდგომი პროგრესისათვის, ადამიანების სულიერი ზრდისა და დედამიწაზე ცივილიზაციის შენარჩუნებისათვის.

     არსებობს ადამიანის მიერ რელიგიური გამოცდილების მიღების მრავალი სახეობა, რომელიც შემეცნების პროცესში მონაწილე სუბიექტებისა და ობიექტების განსხვავებითაა განპირობებული. „ყველა დროის და ყველა ხალხის მისტიკური მატიანეები მოწმობენ, რომ უზენაესი სულიერი ჭეშმარიტება შემეცნებული იყო არა ზედაპირულად, არამედ შინაგანი ჭვრეტის გზით, ხილვების, სიზმრებისა და ა. შ. ფორმით“ – ამბობს მკვლევარი ა. მალცევი

სამყარო და ადამიანი. ნაწილი 3.

Posted on September 7, 2015

სრულყოფისაკენ მიმავალ გზით სვლას ხელს უწყობს ღვთის მსახურება: ღმერთისკენ მისწრაფება, მისი კანონებით ცხოვრება, ლოცვა. ეს უზრუნველყოფს ღვთიური ძალისა და ენერგიის მოზიდვასა და გამოყენებას. ამ გზაზე აუცილებელია გვქონდეს საკუთარი თავის რწმენა, გვწამდეს ღმერთი და განვავითაროთ ნებისყოფა. მისი თაოსნობით და დახმარებით შევიძინოთ საჭირო ცოდნა, რომელიც ხელს შეგვიწყობს გონისა და ცნობიერების განწმენდაში. შემდეგ აუცილებელია სასიცოცხლო ენერგიაზე კონტროლის დაწესება და გონების დამშვიდება. ნებისყოფა და ენერგია გვესაჭიროება პირველ რიგში. მივცეთ მათ საშუალება იშრომონ და დავეხმაროთ იმით, რომ დავიკავოთ მათ მიმართ სწორი პოზიცია. ჩვენ ვართ მიუკერძოებელი სანქციონერები და მოწმეები მათი სწორი სვლის.

მოვეხმაროთ მათ სხეულზე ზრუნვით, არ დავანგრიოთ იგი უყურადღებობით და გულგრილობით, სრული უუნარობითა და უმოქმედობით, ან პირიქით, გადაჭარბებული ბრძოლით, ვნებების ბობოქრობით და ზედმეტი მოქმედებებით. სხვაგვარად რომ ვთქვათ, ვიმოქმედოთ გონივრულ საზღვრებში და არ მივეცეთ სრულ უსაქმურობას. შევიძინოთ და სრულად ავითვისოთ ის ცოდნა, რომელიც თვითონ მოაღწევს ჩვენამდე. ყველაფერი ზემოთ ნათქვამი გამოვიყენოთ ყველა ცალკეული , ცხოვრებისეული მოქმედებისას. სხვა არაფრის გაკეთება არ არის საჭირო. არ ვიშფოთოთ, არ ვიღელვოთ, არ ვიჩქაროთ. ამავე დროს ტყუილა არ დავკარგოთ დრო. კაცობრიობა განიცდის ევოლუციას. აუცილებელია გამოვიყენოთ ყველა ჩვენთვის ცნობილი საშუალება, რათა ხელი შევუწყოთ ამ პროცესს და დავაჩქაროთ იგი. ეს სჭირდება სამყაროს, კაცობრიობას, თითოეულ ჩვენგანს.

სამყარო და ადამიანი. (“კალაგია-დან”). ნაწილი 2

 

Posted on July 23, 2015

რისთვის არის შექმნილი მოაზროვნე ადამიანი? როგორ? რა როლი აკისრია მას სამყაროში? არ არის ძნელი წარმოვიდგინოთ თუ კაცობრიობის არსებობის მანძილზე რამდენ მოაზროვნე მშრომელ ადამიანს, ბრძენს, მეცნიერს უფიქრია ამ და სხვა მსგავს საკითხებზე. თამამად შეიძლება ითქვას, რომ ყოველი ადამიანი აუცილებლად ერთხელ მაინც დაფიქრდება საკუთარი ცხოვრების მიზანსა და არსზე. მრავალ ტანჯულ ადამიანს შორის მხოლოდ მცირე ნაწილს თუ შეაწუხებს კითხვა იმის შესახებ თუ რატომ არის მათი ცხოვრება სავსე ტანჯვითა და სიძნელეებით. თუ ადამიანი არ გამოიღვიძებს ყოველდღიურობის თვლემისაგან, იმდენად, რომ

დაუსვას საკუთარ თავს ამდაგვარი შეკითხვა, მაშინ იგი არ შეიძლება ჩაითვალოს ადამიანად – ამბობენ ფილოსოფოსები.

მხოლოდ მაშინ იწყება ადამიანი, როდესაც ამ სახის შეკითხვები იღვიძებს მის გონებაში. მაგრამ, მრავალ გამოღვიძებულ ადამიანს შორის შეიძლება მოიძებნოს მხოლოდ ერთი, რომელიც ნამდვილად განიმსჭვალება სამყაროში საკუთარი ჭეშმარიტი მდგომარეობის გაგების სურვილით. ეს კი უკიდურესად აუცილებელია ყველასათვის – იცოდეს თავისი საკუთარი ადგილი სამყაროში.

ყველა ცოცხალი არსება ჩართულია ქმედების სხვადასხვა სახეობაში. ხარისხობრივად კი ყველა ჰგავს ღმერთს – გააჩნია ყველა მისი თვისება, ოღონდ მცირე რაოდენობით. ხშირად შესაბამისობას ხატოვნად აღწერენ ოკეანესთან წყლის წვეთის და ცეცხლთან მისი ნაპერწკლის შედარებით.

სამყარო და ადამიანი. („ კალაგია“-დან). ნაწილი 1.

Posted on July 18, 2015

 

მიწიერი ადამიანის ცნობიერებასა და აზროვნებას ყოველთვის აღელვებდა, აინტერესებდა და იზიდავდა სამყაროს წყობის წარმოუდგენელი  გრანდიოზულობა, – სამყაროსი, რომლის მცირე ნაწილშიც იგი არსებობს. სამყარო, მთელი თავისი გამოვლინებებით და საკრალური ასპექტებით, მისი აშკარა და დაფარული  შინაარსებით, მასში მუდმივად მიმდინარე , წარმოშობის, განვითარებისა და დაშლის პროცესებით – ევოლუციითა და ინვოლუციით. ძნელია დარჩე გულგრილი სამყაროში არსებული ობიექტების უსასრულო მრავალრიცხოვნებისა და ცოცხალი ბუნების ფორმების მრავალფეროვნების წინაშე. შეუძლებელია არ მოვიდრიკოთ ქედი ბუნების გვირგვინის – მგრძნობიარე, გონიერი, მოაზროვნე, მოქმედი, შემოქმედი, მატერიალურ-სულიერი არსების –  ადამიანის წინაშე.

მას გააჩნია ფანტასტიკურად მოწყობილი, მყარი მატერიალური სხეული – მისი საყრდენი და ციხესიმაგრე, მისი ჩანაფიქრების შემსრულებელი. მას აგრეთვე მიცემული აქვს თვალით უხილავი შინაგანი შემადგენლობა – რთული ნატიფი მატერიალური და სულიერი სტუქტურა, ყველაფერი ის, რაც ამართლებს მისთვის მიცემულ სახელწოდებას – „ბუნების გვირგვინი“.

რა არის სული და სულიერება

Posted on January 23, 2016

კაცობრიობის მოწინავე და მოაზროვნე ნაწილს მიაჩნია, რომ ჩვენს პლანეტაზე სიცოცხლის შენარჩუნების და ბედნიერი ცხოვრების დამკვიდრების წინაპირობაა ადამიანთა სულიერების ამაღლება. სიტყვა „სულიერება“ ხშირად იხმარება (ადამიანთან დაკავშირებით) მხატვრულ ლიტერატურაში, ფილოსოფიურ და ფსიქოლოგიურ შრომებში, თეოლოგიაში, ეზოთერულ შრომებში. ჩამოყალიბებული განმარტება ამ სიტყვისა, ფართო აუდიტორიისათვის ისეთ ადვილად ხელმისაწვდომ წყაროებში, როგორიცაა, მაგალითად, განმარტებითი ლექსიკონები და ენციკლოპედიები, არ არის მოცემული. როგორ აიმაღლოს სულიერება რაციონალურ აზროვნებას  მიჩვეულმა ადამიანმა, თუ არ განიმარტა ამ სიტყვის მნიშვნელობა?

სანამ საკითხის გარჩევას შევუდგებოდეთ, ალბათ არ იქნებოდა ურიგო შევეხოთ ოდნავ უფრო ფართო მოცულობის საკითხს: რა არის ადამიანი?“ („ამ ქვეყნად უმთავრესია იმის გაგება, თუ რანი ვართ ჩვენ თვითონ“- ამბობს მიშელ მონტენი (1533 – 1592), ფრანგი ფილოსოფოსი – ჰუმანისტი, რომელიც განიხილავს ადამიანს, როგორც ყველაზე დიდ ღირებულებას  ედამიწაზე).

სოკრატეს აზრით, ადამიანი არის გონივრულ კითხვაზე გონივრული პასუხის გამცემი არსება და თვითშემეცნება მისი უმთავრესი მოვალეობაა. „ადამიანი განისაზღვრება, როგორც თავისი თავის მაძიებელი არსება, ისეთი არსება, რომელმაც თავისი არსებობის ყოველ მომენტში უნდა დაადგინოს და კრიტიკულად გადასინჯოს ამ არსებობის პირობები,“ – ამბობს გერმანელი ფილოსოფოსი ერნსტ კასირერი, წიგნში: „რა არის ადამიანი“.

მეცნიერება და ჭეშმარიტება.

Posted on February 9, 2016

მეცნიერების წარმოშობასა და განვითარებას ხშირად უკავშირებენ ადამიანთა ყოფიერებას, საზოგადოებრივ პრაქტიკას, წარმოებას. მაგრამ, მეცნიერების სიძლიერე იმით გამოიხატება, რომ იგი პასუხობს გონებისა და სულის მოთხოვნილებას, რადგან რეალური სინამდვილის, ცხოვრების საზრისისა და მიზნის შემეცნებისადმი სწრაფვა ადამიანის თანდაყოლილ თვისებას წარმოადგენს.

კაცობრიობამ თავისი ხანგრძლივი განვითარების მანძილზე ბუნებისა და სამყაროს აგებულების არაერთი მეცნიერული და რელიგიური ახსნა შეძლო და შექმნა მრავალდარგობრივი მეცნიერება, რომლის ჩამოყალიბების საწყის ეტაპზე მრავალმხრივი დაკვირვებები ტარდებოდა. გროვდებოდა ფაქტები, ცოდნა. დადგინდა ბუნებაში მოქმედი მრავალი კანონი და კავშირები.

XX საუკუნის დასაწყისში მოხდა მეცნიერების განსაკუთრებით მიზანმისწრაფული განვითარება. შეიქმნა კვანტური მექანიკა, ფარდობითობის თეორია, კოსმოსურ სივრცეში რაკეტების მოძრაობის თეორია, აღმოცენდა ევოლუციის პრინციპების იდეები, განვითარდა კიბერნეტიკა, გენეტიკა. მეცნიერების ყველა ამ და ბევრ სხვა მიღწევასთან ერთად, რამაც ტექნიკისა და ცივილიზაციის არნახული განვითარება გამოიწვია, ცხადი გახდა, რომ ადამიანმა ვერ შეძლო ღრმად ჩასწვდომოდა ბუნების მრავალ საიდუმლოებას. ამისათვის ის ხსუთი სენსორული გრძნობა (გაძლიერებული ტექნიკური საშუალებებით) და აზროვნების უნარი, რომლებსაც მეცნიერება იყენებს, არასაკმარისი აღმოჩნდა.

რელიგიური მსოფლმხედველობა და ოკულტური მოძღვრება, რომლებიც კლასიკური მეცნიერების პარალელურად ვითარდებოდა, აღიარებდნენ ფარული ძალების, კავშირებისა და ენერგიების არსებობას ბუნებაში, კოსმოსსა და ადამიანში. ეს მოძღვრებანი „ხედვის“ განვითარებული უნარის მქონე პირებისათვის ადვილად მისაწვდომი იყო. ინტუიცია (მეექვსე გრძნობა) – ჭეშმარიტების „სულიერი თვალით“ მყისიერი წვდომის თვისება, ხედვით სისტემაში წამყვან როლს ასრულებს.

აღმოჩნდა, რომ ხუთი სენსორული გრძნობით შემეცნებული სამყარო სრულიად განსხვავდებოდა მეექვსე გრძნობით დანახულისაგან. რწმენა და რელიგია ხელს უწყობენ ადამიანს სულიერი ხედვის განვითარებაში. ზნეობა, რომელსაც რელიგია ქადაგებს, ძალას აძლევს სუბიექტს წინ აღუდგეს ჰარმონიის დარღვევას მის საკუთარ ენერგეტიკულ ველში. ეს უკანასკნელი კი განაპირობებს ადამიანის სულიერ ზრდას, ცნობიერების გამთლიანებას და ხედვის უნარის შეძენას.

კრაიონის წიგნებიდან

მნიშვნელოვანი ინფორმაცია ადამიანის შესახებ. (კრაიონის წიგნებიდან). ნაწილი 6.

Posted on December 11, 2015

არსებობს მკურნალობის რიგი მეთოდი, რომლითაც მკურნალი ეხმარება ავადმყოფს განკურნებაში. ესენია: 1.განკურნება ენერგიით. მკურნალი ახდენს ზეგავლენას ავადმყოფზე საკუთარი ენერგიით, გადასცემს მას თავისი ენერგიის გარკვეულ ნაწილს. იმ შემთხვევაში, თუ პაციენტს გააჩნია მაღალი ვიბრაციები, ფლობს ცოდნას ენერგეტიკული მკურნალობის შესახებ და უფლებას ანიჭებს მკურნალს, რათა უმკურნალოს მას, მკურნალობის შედეგი სასწაულებრივად კარგი იქნება.

2.ხელის დადების მეთოდი. ეს მეთოდი გამოიყენება, როდესაც  პაციენტის ვიბრაციები დაბალია. ეს – შესანიშნავი სამკურნალო ინსტრუმენტია. 3.განკურნება ცოცხალი სუბსტანციებით. სუბსტანციები ინარჩუნებენ სასიცოცხლო ძალას. იგი შეიძლება გახდეს სამკურნალო პრეპარატების აქტიური კომპონენტი. სუბსტანციების სასიცოცხლო ძალა თითქმის არ კლებულობს, თუ სწორად შევინახავთ მათ –  დავიცავთ სწორი შენახვის წესებს.

ბალახებით მკურნალობისას და არომატული ცხიმების მოხმარების დროს, ჩვენ საქმე გვაქვს ორგანულ ნივთიერებებთან, სუბსტანციებთან. ორგანული სუბსტანციების ნიადაგზე დამზადებული მედიკამენტები – ახალი  ერის მნიშვნელოვანი მიმართულებაა. ეს – ის ნივთიერებებია, რომლებიც ფლობენ (ან ფლობდნენ) სასიცოცხლო ენერგიას. მათში გამოყენებულია არა მკვდარი ქიმიური ნაერთები, არამედ რაღაცა ცოცხალი, ან ის – რაც ადრე იყო ცოცხალი, მაგრამ ჯერ კიდევ შენახული აქვს სასიცოცხლო ენერგია. ისინი ძლიერ მოქმედნი არიან. ზოგი მათგანი უშუალოდ გადასცემს ადამიანს ენერგიას, სხვები საჭიროა შინაგანად მივიღოთ. მათი სახელია „სასიცოცხლო ესენციები.“ ეს არის ზოგიერთი მცენარე და მათგან ნაჟური. ზოგი მათგანი ჩაკეტილია ქვებში, ან წარმოადგენს მიკროორგანიზმებს, ან ცხოველთა წარმომადგენელია.