მთელი ჩემი ცხოვრება უკვე ივსება ნომრებზე და ლტოლვის. ეს მისწრაფებები და ძებნის სიყვარული და სიმართლე ყოფილიყო კურთხევა და წყევლა. მე ყოველთვის მინდოდა, ვინ ვარ მე? სად მოვდივართ? რა არის ჩვენი მიზანი აქ? რატომ არის ამდენი ტანჯვა და უთანხმოება და შფოთვა ჩვენს პლანეტაზე? რატომ არის მსოფლიო იმდენად დამახინჯებული და შეარყია, და ასე მოყვა ომები დაბინძურების იგნორირება ცრურწმენისა და შიში?
მიუხედავად იმისა, რომ პატარა ბავშვი, მე ვერ ვხედავ
პასუხი ბევრ მსოფლიოს პრობლემები, რომლებიც მარტივი და აფიქსირებს - თუ
კაცობრიობა, მაგრამ ვაცნობიერებთ, რომ სისულელე მისი გზები! როგორც ჩანს, ყველა კითხვას უპასუხა გახსნეს 10 მეტი. როგორც ჩანს, მე არასოდეს დაკმაყოფილდა.
ჩემს ახალგაზრდობაში, მე ვერ ნამდვილად არ მესმის, "რატომ" ამ პლანეტაზე იყო ასეთი სისხლიანი სასადილო. ერთხელ, როდესაც მე pondering ისეთ კითხვებს, როგორიცაა 8 წლის, მე ვკითხე დედა: "Mom, რა არის იქ გარე სამყაროსთან? სად წავიდეთ? როდის
დასრულდება "მან უპასუხა:"? ეს არასოდეს მთავრდება "მე ნერვიულად გაიცინა,
თითქოს უარყოფს პასუხისმგებლობის მიღება უსასრულო ოდესმე გაფართოების
ცნობიერების, და უპასუხა:". ეს უნდა დამთავრდეს სადღაც "მან გაიცინა და
განაცხადა .: "სად მაშინ? კედლის? ან ფიქრობთ არსებობს ჯაჭვის ლინკები ღობე? თუ ასეა, რა არის მეორე მხარეს? "
